॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada I-67: Acquiring the Virtues of the Satpurush

Nirupan

After narrating Vachanāmrut Gadhadā I-67 from memory, Yogiji Mahārāj said, “To acquire the virtues of the Motā-Purush, one should behave as a humble servant and become repentent of one’s own flaws and maintain focus on his countless virtues. However, one will never attain the virtues of the Motā-Purush through one’s own perceived knowledge and pretense of being overwise.”

[Yogi Vāni: 9/50]

પ્રથમનું સડસઠમું વચનામૃત યોગીજી મહારાજ કંઠે (મોઢે) બોલ્યા અને વાત કરી, “મોટાપુરુષના ગુણ લાવવા માટે દીન-આધીન થઈને પોતાના દોષનો પરિતાપ કરવો પડે અને તેમના અનેક ગુણો સામી દૃષ્ટિ રાખવી પડે; પણ પોતાનાં જ્ઞાન અને ડહાપણનો ડોળ રાખે તો મોટાપુરુષના ગુણ ક્યારેય આવે નહીં.”

[યોગીવાણી: ૯/૫૦]

Nirupan

After reading Vachanāmrut Gadhadā I-67, Yogiji Mahārāj said, “How can a spiritual aspirant acquire the virtues of the Motā-Purush? Muktānand Swāmi answered the question but the word ‘repentence’ (paritāp) was not mentioned. ‘Repentence’ is a great tool on the spiritual path. If one understands oneself to be extremely insignificant before God and his Bhakta and sings the virtues of God and the Motā-Purush, one will acquire all their virtues. Considering oneself to be insignificant, maintaining a sense of servitude, and understanding the glory of the Motā-Purush - if one possesses these, one will certainly acquire the virtues of the Motā-Purush.”

[Yogi Vāni: 24/46]

ગઢડા પ્રથમ ૬૭મું વચનામૃત વાંચીને યોગીજી મહારાજે વાત કરી, “મોટાપુરુષના ગુણ મુમુક્ષુમાં કેમ આવે? મુક્તાનંદ સ્વામીએ ઉત્તર તો કર્યો પણ તેમાં ‘પરિતાપ’ શબ્દ ન આવ્યો. ‘પરિતાપ’ છે એ બહુ જ મોટું સાધન છે. ‘ભગવાન ને ભગવાનના ભક્ત આગળ પોતે અત્યંત ન્યૂન છે’ એમ સમજીને, ભગવાન કે મોટાપુરુષના ગુણ ગાઈએ, તો સર્વે ગુણ આવે. પોતાને વિષે ન્યૂનતા, દાસત્વ અને મોટાપુરુષનો મહિમા, આટલાં વાનાં હોય તો ગુણ આવે જ.”

[યોગીવાણી: ૨૪/૪૬]